کد مطلب:288472 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:219
سخنانی از امام رضا
شیخ صدوق در اكمال الدین و عیون الاخبار به سند خود از هروی نقل می كند كه دعبل بن علی خزائی گفت: بر مولایم علی بن موسی الرضا علیه السلام، قصیده ای را كه سروده بودم، خواندم. مطلع قصیده چنین بود: مدارس آیات خلت من تلاوه - و منزل وحی مقفر العرصات مدرسه های آیات از درس (خوان) تهی است و خانه وحی عرصه هایش بازمانده است. تا آنجا كه به این دو بیت رسیدم: خروج امام لا محاله قائم - یقوم علی اسم الله و البركات یمیز فینا كل حق و باطل - و یجزی علی النعماء و النقمات: بدون تردید امام قائم ظهور نماید، و قیامش بر اساس نام خدا و
[ صفحه 158]
سراسر خیر و بركت می باشد. او هر حق و باطلی را برای ما از هم جدا می سازد و (مومنان را) اكرام و انعام می كند و (كافران و منافقان را) عقاب. در این هنگام امام رضا علیه السلام بشدت گریست، سپس سر خود را بلند كرد و فرمود: یا خزاعی نطق روح القدس علی لسانك بهذین البیتین فهل تدری من هذا الامام و متی یقوم: ای خزاعی، روح القدس این دو بیت را بر زبانت جاری ساخت. آیا می دانی این امام كیست و چه هنگام قیام خواهند نمود؟ عرض كردم: نه ای مولای من، جز آنكه شنیده ام امامی از شما ظهور خواهد نمود كه زمین را از فساد پاك می گرداند و بعد از پر شدن ظلم، آن را از عدل لبریز می سازد. امام فرمود: یا دعبل الامام بعدی محمد ابنی و بعد محمد ابنه علی و بعد علی ابنه الحسن و بعد الحسن ابنه الحجه القائم المنتظر فی غیبته المطاع فی ظهوره لو لم یبق من الدنیا الا یوم واحد لطول الله ذلك الیوم حتی یخرج فیملاها عدلا كما ملئت جورا و اما متی فاخبار عن الوقت و لقد حدثنی ابی عن ابیه عن آبائه عن علی (علیه السلام) ان النبی (صلی الله علیه و آله) قیل له یا رسول الله متی یخرج القائم من ذریتك فقال مثله مثل الساعه لا یجلیها لوقتها الا هو ثقلت فی السماوات و الارض لا تاتیكم الا بغته؟: ای دعبل، امام بعد از من محمد پسرم می باشد. بعد از محمد، پسرش علی. بعد از علی، پسرش حسن. بعد از حسن، پسرش حجت و قائم. او همان كسی است كه (غیبت می گزیند و) در غیبتش (شیعیان مخلص) انتظار او را می برند و در زمان ظهور پیرویش می نمایند. اگر از دنیا باقی نماند مگر یك روز، خداوند آن روز را چنان طولانی می گرداند كه او ظهور نموده و جهان را پر از عدل نماید، همان گونه
[ صفحه 159]
كه از ستم لبریز شده باشد. اما اینكه آن چه هنگام بود، تعیین وقت (برای ظهور او) است. پدرم از آباء خود، از علی علیه السلام، و او از پیامبر (صلی الله علیه و آله) نقل می كند فرمود: مثل آن مثل قیامت است (كه خداوند فرموده:) هیچ كس جز او وقت آن را آشكار نكند، و بر آسمانها و زمین بس سنگین است و نمی آید شما را مگر ناگهانی. روایات منقول از ثامن الائمه علیه السلام در این باره بسیاراست.
[ صفحه 158]
سراسر خیر و بركت می باشد. او هر حق و باطلی را برای ما از هم جدا می سازد و (مومنان را) اكرام و انعام می كند و (كافران و منافقان را) عقاب. در این هنگام امام رضا علیه السلام بشدت گریست، سپس سر خود را بلند كرد و فرمود: یا خزاعی نطق روح القدس علی لسانك بهذین البیتین فهل تدری من هذا الامام و متی یقوم: ای خزاعی، روح القدس این دو بیت را بر زبانت جاری ساخت. آیا می دانی این امام كیست و چه هنگام قیام خواهند نمود؟ عرض كردم: نه ای مولای من، جز آنكه شنیده ام امامی از شما ظهور خواهد نمود كه زمین را از فساد پاك می گرداند و بعد از پر شدن ظلم، آن را از عدل لبریز می سازد. امام فرمود: یا دعبل الامام بعدی محمد ابنی و بعد محمد ابنه علی و بعد علی ابنه الحسن و بعد الحسن ابنه الحجه القائم المنتظر فی غیبته المطاع فی ظهوره لو لم یبق من الدنیا الا یوم واحد لطول الله ذلك الیوم حتی یخرج فیملاها عدلا كما ملئت جورا و اما متی فاخبار عن الوقت و لقد حدثنی ابی عن ابیه عن آبائه عن علی (علیه السلام) ان النبی (صلی الله علیه و آله) قیل له یا رسول الله متی یخرج القائم من ذریتك فقال مثله مثل الساعه لا یجلیها لوقتها الا هو ثقلت فی السماوات و الارض لا تاتیكم الا بغته؟: ای دعبل، امام بعد از من محمد پسرم می باشد. بعد از محمد، پسرش علی. بعد از علی، پسرش حسن. بعد از حسن، پسرش حجت و قائم. او همان كسی است كه (غیبت می گزیند و) در غیبتش (شیعیان مخلص) انتظار او را می برند و در زمان ظهور پیرویش می نمایند. اگر از دنیا باقی نماند مگر یك روز، خداوند آن روز را چنان طولانی می گرداند كه او ظهور نموده و جهان را پر از عدل نماید، همان گونه
[ صفحه 159]
كه از ستم لبریز شده باشد. اما اینكه آن چه هنگام بود، تعیین وقت (برای ظهور او) است. پدرم از آباء خود، از علی علیه السلام، و او از پیامبر (صلی الله علیه و آله) نقل می كند فرمود: مثل آن مثل قیامت است (كه خداوند فرموده:) هیچ كس جز او وقت آن را آشكار نكند، و بر آسمانها و زمین بس سنگین است و نمی آید شما را مگر ناگهانی. روایات منقول از ثامن الائمه علیه السلام در این باره بسیاراست.